Zo eens in de zoveel tijd droom ik erover: een restaurant binnenlopen, mijn spullen uitpakken en met mijn camera in de aanslag wachten tot er allerlei lekkers uit de keuken tevoorschijn komt. En dat ik dat dan op de foto mag zetten. Betaald. En na het shooten mag ik het eten dan ook nog opeten. Zijn er betere dromen dan dat? Betaald fotograferen in restaurants leek lange tijd een onhaalbare kaart, dus hield ik het bij lekker uit eten gaan en wat fotootjes maken. Maar de laatste tijd merk ik dat ik fotograferen in restaurants naar een volgend level wil trekken. En de eerste stappen zijn ook al gemaakt, want de eerste restaurantshoots heb ik inmiddels achter de rug.
Iedereen die me al even volgt, weet dat de dingen die ik graag doe op 1 hand te tellen zijn: koken, fotograferen en opeten. Niet noodzakelijkerwijs in die volgorde of combinatie trouwens. Ik vind het ook heerlijk om niet te hoeven koken en om alleen maar op te mogen eten. Zo ben ik dan ook wel weer.
Maar waarom dan fotograferen in restautrants?
Die vraag heb ik mezelf ook enkele malen gesteld. Waarom zou ik het niet lekker houden bij zelf eten koken, dat op de foto zetten en het recept met jullie delen? Zoals ik hier op het blog doe met mijn recepten of met de recepten voor Brenda Kookt? Zo houd ik het eenvoudig voor mezelf: ik weet wat ik kook, ik ken de plek waar ik fotografeer goed en ik weet hoe het licht valt in mijn ‘studio’ (lees: grond met een backdrop + een hele kast vol servies). Maar het bloed kruipt waar het (voorheen) niet gaan kan en daar heb ik 3 eenvoudige redenen voor!
1. Fotograferen in restaurants betekent niet zelf te hoeven koken en stylen
Als ik me niet bezig hoef te houden met koken, met zorgen dat alles op tijd en even gaar op het bord komt of met de styling van het bord, ondertussen aantekeningen makend (want het recept moet nog wel uitgewerkt worden voor later op het blog), proevend en snijdend / hakkend / brekend (you name it!), dan heb ik alle tijd om me te focussen op mijn camera: op compositie, licht, styling van de foto en mijn camera-instellingen. En de nerd in mij vindt dat het allergaafst om te doen.
2. Fotograferen in restaurants betekent uit mijn comfortzone stappen
Ik heb heel lang in mijn comfortzone gebivakkeerd. Niet alleen tijdens het fotograferen, maar ook daarvoor al. Ik bleef 2x langer in een baan dan ik eigenlijk wilde, hing ooit te lang rond in een relatie die niet werkte en nam pas op mijn 35e een eerste echte stap buiten mijn veilige comfortzone. Achteraf (en tijdens!) beviel dat te lang in mijn comfortzone blijven zitten me helemaal niet. Waarom zou ik dan in mijn fotografie te lang in het bekende blijven hangen? Doodeng en ik zweet peentjes, maar hup! Nieuwe omgevingen betekenen nieuwe uitdagingen en uiteindelijk dus ook nieuwe ervaringen. En daar doe ik het voor!
3. Fotograferen in restaurants betekent horecaondernemers helpen!
Ik help graag. Daarom was ik eerder docent, mentor en studieadviseur. Die helpende rol heb ik niet alleen graag, hij past me ook prima. En dat is waar alles samenkomt: fotografie, eten, koken en helpen, want het liefst help ik horecaondernemers met een supermooie zaak en heel erg lekker eten die het idee hebben dat hun inspanningen voor social media ten koste gaan van dat wat ze het liefste doen: hun zaak runnen. En als dat betekent dat ik mag fotograferen, stylen en eten, dan heb ik dat er graag voor over ๐
Meer weten? Check mijn Samenwerken met JoorKitchen-pagina!
